Artikel Eén:

Groeien van "IK"-Bewustzijn naar

"WIJ"-Bewustzijn

 

Voor we jullie deelgenoot maken van enkele bijzonderheden over gebeurtenissen in de wereld, willen we een aantal inzichten met je delen waarvan we geloven dat ze de sleutel tot onze genezing als planeet vormen. Dit eerste artikel is gericht op het ophelderen van enkele primaire zaken die we allen in deze fase van groei en ontwikkeling gemeen hebben.

  Als we leren vanuit het perspectief van de gemeenschappelijke mensheid naar de wereld te kijken, zullen we tenslotte naar een veel dieper begrip van onszelf groeien. Dit is van vitaal belang, omdat werkelijke kracht altijd bij het ZELF begint.

  De enige manier waarop we werkelijk de beperkingen van onze wereld helen en transformeren is door ons te verbinden met onze individuele innerlijke krachtbron. Dat zal gaan gebeuren als we op een moedige manier leren met een diepere eerlijkheid en meer medeleven naar onszelf te kijken. Die onverschrokkenheid moet met MIJ en JOU beginnen.

  (Omdat ik een grote hoeveelheid informatie op een zo helder mogelijke wijze wil geven, zal ik de belangrijkste ideeën in kleine secties verdelen. Iedere sectie zal in het ROOD beginnen. Belangrijke punten van uitleg binnen die secties zullen in BLAUW benadrukt worden.)

  We leven in een wereld die op vele manieren onvervuld is.

  We gaan dit millennium in als een wereld met belangrijke symptomen van de beperking, angst en verdediging die met onvervuld zijn gepaard gaan. Waarom is dat zo? We vormen een wereld van mensen die niet weten hoe ze, als krachtige wezens, hun diepste behoeften kunnen vervullen. Het goede nieuws is dat we ook meer dan ooit een wereld vormen die op zoek is naar iets van diepere waarde.

  Waarom weten we niet hoe we onze diepste behoeften kunnen vervullen?

  Wat we eerst onder ogen moeten zien is dat we allen mensen met aangeleerd gedrag zijn. We beginnen als primitieve kleintjes die aanvankelijk leren en groeien door na te doen wat ons geleerd en voorgedaan wordt. Binnen dat proces is de ontwikkeling van onze keuzes afhankelijk van het niveau van wat ons geleerd wordt.

  In onze eerste jaren bijvoorbeeld, zijn we allemaal geconcentreerd op overlevingszaken en -keuzes. Om naar hogere meer ontwikkelde keuzes te groeien moeten we ons eerst veilig voelen en de fundering van die beginniveaus vertrouwen. Alleen dan kunnen we verder gaan met onze reis naar individuele diepgang, met een werkelijk krachtig gevoel van zelf.

  Onze groei naar een gevoel van zelf vindt voornamelijk plaats als we gevoed worden via een reeks van tevoorschijn komende behoeften. Deze behoeften omvatten de ontwikkeling van de fysieke, mentale, emotionele en spirituele aspecten van ons leven.

  Laten we kijken naar een gezond model van dit proces om meer duidelijkheid te verkrijgen.

  In het gezonde model, is het eerst de taak van onze ouders om in onze primitieve behoeften te voorzien. Als baby’s en peuters waren we niet in staat in onze behoeften te voorzien. Wanneer we echter beginnen te groeien en erop gaan vertrouwen dat we in onze wereld veilig zijn en verzorgd worden, beginnen onze ouders ons te leren hoe we onze eigen behoeften kunnen leren kennen. We beginnen dan primitieve keuzes voor onszelf te maken, terwijl we voortdurend op ons pad geleid worden. Hoe ouder we worden, hoe meer we op een steeds dieper niveau leren verantwoording te dragen voor het tegemoetkomen aan onze behoeften. Dit is hoe we onszelf individualiseren met een gevoel van persoonlijke kracht.

  Tegen de tijd dat we onze volwassenheid bereiken, heeft dit proces van verzorgende ondersteuning ons geleerd dat het onze goddelijke kans en ons goddelijk recht is aan onze behoeften tegemoet te komen.

  Dit gezonde en natuurlijke ontwikkelingsproces leert ons ook het leven stap voor stap als een PROCES te aanvaarden. Wanneer we dat doen, kunnen we het wonder zien van het stap voor stap tevoorschijn komen van ieder uniek individu met een bewustzijn van eigenwaarde.

  Een uiteindelijk gunstige bijkomstigheid van dit gezonde model is het feit dat, doordat we groeien in de mogelijkheid in onze eigen behoeften te voorzien, terwijl we volledig reageren op onze tevoorschijn komende gevoelens, dromen en visies als individuen, we een wereld creëren van krachtige, gewaardeerde individuen die van binnenuit vervuld worden. Als wij, ieder als individu, er eenmaal op vertrouwen dat vervulling mogelijk is en iets natuurlijks is, begrijpen wij ieder ook dat het zin heeft anderen in hun groeiproces te steunen. Een wereld in "WIJ-bewustzijn".

  Waarom zijn we niet geëvolueerd tot een wereld van zulke voordelige keuzes en vervullende individuen?

  We moeten eerst begrijpen dat de wereld ook via een proces evolueert. Massabewustzijn weerspiegelt altijd de verschillende fases van die groei, sterk gelijkend op een groep mensen die van de eerste naar de tweede klas overgaat enzovoort. Elk van die niveaus op onze planeet duurt ongeveer tweeduizend jaar. We hoeven niet lang terug te kijken om te ontdekken dat we lange tijd gevangen waren binnen de beperkingen van een bepaald niveau van onze ontwikkeling.

  In het gezonde model dat we hierboven geschetst hebben kun je zien dat de enige manier waarop we van het ene niveau naar het andere kunnen gaan is door ons veilig te voelen op de fundering die we op ons meest recente niveau hebben gebouwd.

  Wanneer we de realiteit waarin we ons momenteel bevinden bekijken, hoeven we slechts één generatie terug te kijken, naar onze eigen ouders, om te zien hoe onze huidige beperkingen vastgelegd zijn. Het komt neer op het feit dat er niet volledig aan je behoeften is voldaan omdat je ouders slechts kinderen waren aan wie niet geleerd was hoe ze veel van hun eigen behoeften konden identificeren en vervullen. Dit betekent dat het voor hen onmogelijk was een compleet gevoel van innerlijk zelf op te bouwen.

Binnen deze beperkingen vormden we een wereld waarin angstige, strijdige keuzes generatie op generatie doorgegeven werden. Dit heeft geleid tot een wereld waarin men zich niet veilig genoeg voelde om meer ontwikkelde keuzes te maken – vooral duidelijk waar het onze spirituele en emotionele behoeften betreft.

  Deze gebreken hebben ons met een grote innerlijke leegte achtergelaten, schijnbaar vastzittend in zekere niveaus van overlevingsbewustzijn. Alles wat onze ouders konden doen was doorgeven wat zij uit eigen ervaring wisten. We moeten echter ook zien dat dit het doorgeven van enkele diepliggende ideeën van angst, verdediging en beperking  betreft.

  Waarom zouden ze dat doen? Het antwoord is eenvoudig. Mensen in overleving zijn bang voor verandering.

  De moed te vinden naar de waarheid te kijken…

  Om duidelijke oplossingen te vinden voor onze huidige uitdagingen, moeten we terug naar het begin. Het eerste niveau van onze ervaring op Aarde is afhankelijk van het leren zich in de wereld veilig te voelen. Dit begint eigenlijk door zich veilig te leren voelen binnen het gezin.

  We werden geboren in een wereld van beperking en probeerden ons aan te passen aan de begrenzingen die onze ouders als veilig ervoeren om een specifiek gevoel  van veiligheid te ontwikkelen. We zullen deze begrenzingen hun comfortzones noemen. Deze werden meestal gedefinieerd door hun ideeën van goed en kwaad, opgelegd door beloning en straf.

  De meeste onder ons werd geleerd dat wat we deden of uitdrukten dat overeen kwam met de comfortzones van onze ouders "goed" was.  Alles wat gevoelens en herinneringen opriep die  verbonden waren met hun pijn uit het verleden bracht hen buiten hun comfortzones. Dit was niet veilig voor hun gewonde zenuwstelsel en werd als "kwaad" of onacceptabel beschouwd.

  Iedere keer dat we ons goed (binnen de comfortzone) gedroegen werden we beloond. Iedere keer dat we in conflict waren, werden we gecorrigeerd, aangemoedigd te veranderen of zelfs gestraft tot we leerden het op de "juiste manier" te doen. Deze beperkingen van beloning en straf werden uitgebreid in een systeem van eeuwige beloning en straf voor individuen in onze georganiseerde religies – gebaseerd op dezelfde overlevingsbenadering van pijn en angstmotivatie. Als we ons goed gedroegen, zouden we naar de Hemel gaan. En als we dat niet deden…!

  Het is belangrijk eraan te denken dat deze ideeën van goed en kwaad vastgesteld werden toen we nog erg klein waren. Omdat we, om te overleven, volledig van anderen afhankelijk waren werden deze ideeën diep in ons zenuwstelsel verankerd. Een kind kan zich alleen veilig voelen als het binnen het gezin geaccepteerd wordt, dus het uitdagen van deze comfortzones zou kinderen alleen maar met pijn, straf of zelfs met de dood confronteren.

  Binnen dat alles is het geen wonder dat we nooit geleerd hebben op het proces van het groeien naar onze individualiteit door stimulans en het proces van uitproberen en vergissingen maken te vertrouwen. Precies als onze ouders vóór ons deden, bleven we diep van binnen bang voor verandering. Het leek gewoon te gevaarlijk.

  Er zijn vier primaire gevolgen van dit systeem die we moeten kunnen identificeren om verder te kunnen gaan.

  Als eerste voelden we ons niet veilig toen er niet aan onze opkomende behoeften werd voldaan. Eén van de keuzes die we gingen maken om te overleven betrof de ontwikkeling van lagen van verdediging en scheiding. We omringden ons letterlijk met lagen van energetische bescherming om de behoeften waar niet aan werd voldaan te compenseren.

  Een tweede belangrijke compensatie betrof het ontwikkelen van een masker waarvan we dachten dat het Mamma en Pappa zou bevallen. De realiteit is echter dat dit van ons vroeg ons los te koppelen van vitale delen van ons authentieke zelf wat een diep gevoel van alleen zijn en zich onveilig voelen veroorzaakte.

  Als derde is het belangrijk te begrijpen dat omdat Mamma en Pappa ons niet leerden hoe we ons met ONSZELF konden verbinden om onze behoeften te vervullen, we energetisch afhankelijk van hen zijn gebleven – zelf nu we volwassen zijn!

  Dit komt neer op het feit dat we binnenin gewonde kinderen zijn. Er werd ons geleerd dat iemand BUITEN onszelf onze grenzen en comfortzones zou bepalen. Er werd ons geleerd ons op de wereld BUITEN onszelf te richten om acceptatie te verwerven. Er werd ons geleerd OM ONS HEEN te kijken voor een gevoel van waardering en goedkeuring. Dit kwam voort uit het feit dat in die primaire niveaus van onze ontwikkeling iemand buiten onszelf verantwoordelijk was voor het vervullen van onze behoeften en het zeker stellen van onze overleving.

Het resultaat van het vast komen te zitten of bevroren raken in deze vroege fase van onze groei is, dat het ons zenuwstelsel de indruk geeft dat de bron van onze veiligheid en vervulling BUITEN ONSZELF moet zijn. Dus in veel opzichten zijn we kleine kinderen gebleven, die op iemand anders wachten om ons toestemming te geven verder te gaan.

  Dit kan onlogisch klinken voor ons volwassen verstand omdat we doorgegaan zijn met leren en groeien, het ouderlijk huis hebben verlaten en misschien zelfs onze eigen gezinnen gesticht hebben.

  We moeten ons echter gaan realiseren dat ons zenuwstelsel als een computer werkt. Wat we op de harde schijf opslaan komt te voorschijn op het scherm van ons leven. Als we slechts informatie opgeslagen hebben van emotioneel onderwijs op het niveau van de eerste klas lagere school (groep drie), dan is dat alles wat we van binnenuit kunnen oproepen. Wanneer de computer indrukken krijgt van beperking en angst, zal het wanneer alleen onze logica groeit, niet ineens op magische wijze deze fundamentele ervaringen wissen.

  Stel het je op deze wijze voor: Wanneer een kind naar de basisschool gaat is alles wat onbekend en onzeker. Het kind ontdekt echter al snel dat er een volwassen persoon - de machtige leraar - achter het bureau zit. Het kind kijkt daarom natuurlijkerwijs naar de leraar om zich veilig te voelen. Stel je voor dat de leraar niets zegt dat van enig belang is, dan wordt er niets belangrijks gedeeld of onderwezen.

Denk je dat het kind zelfstandig informatie gaat verzamelen? Denk je dat het kind zich veilig en gestimuleerd zou voelen door de behoeften op het niveau van de eerste klas (groep drie) die tevoorschijn komen vanuit zijn heilige innerlijke zelf? Denk je dat het kind eigenlijk wel weet wanneer het tijd is naar de tweede klas (groep vier) over te gaan? Denk je dat het kind het idee zal aanvaarden dat school een veilige plaats is om te groeien en zijn diepste zelf te laten zien?

Laten we vervolgens voor de duidelijkheid ons voorstellen dat de leraar een duidelijke lijst met regels van goed en kwaad opstelt. Laten we zeggen dat de leraar zich niet op zijn/haar gemak voelt met zijn/haar gevoelens en individuele creatieve uitdrukking. Hij/zij zal dit doen denkende dat het in het belang van het kind is – omdat dat is wat hem/haar de illusie van comfortzones geeft.

  Er is een grote kans dat het kind door imitatie en gewoonte eenvoudigweg dag na dag, jaar in jaar uit in de eerste klas (groep drie) blijft komen. Het zal steeds groter worden maar zonder opvoedend onderwijs zal zijn zenuwstelsel niet weten hoe het zich moet ontwikkelen. En omdat de “machtige leraar” een stuk veiligheid op school vertegenwoordigt, is er een grote kans dat het kind het risico van een conflict, afwijzing en straf vermijdt.

  Leren onszelf te vertrouwen binnen het proces van groei kan slechts ontstaan als we ons veilig voelen. Zonder dat vertrouwen blijven we op het overlevingsmodel gericht. Zonder dat vertrouwen en gevoel van veiligheid, kunnen we niet werkelijk tot onze eigen kracht en autonomie individualiseren. We worden eenvoudigweg grote mensen aan de buitenkant, maar zoeken richting en een gevoel van zelf nog altijd buiten onszelf.

  Het hoofdprobleem is dat onze innerlijke behoeften precies op tijd omhoog blijven komen. Als er niet aan wordt voldaan, stapelen we eenvoudigweg diepere niveaus van onveiligheid en eenzaamheid op. Aan de buitenkant blijven we misschien doorgaan het masker te vormen waarvan we denken dat we het nodig hebben om vrede te bewaren en conflict te vermijden. Maar van binnen schreeuwen we onhoorbaar, "HÉ EN IK DAN?!?"

  Onvervuld "Ik Bewustzijn".

  Het vierde effect van dit systeem is het feit dat het zoeken BUITEN onszelf in een poging onze onvervulde behoeften te vervangen een wereld van junkies heeft gecreëerd. In ons verlangen naar vervanging voor onze onvervulde behoeften, zijn we "junkies van vervulling" geworden.

  In onze kinderlijke mythen, hoopten we dat een groter huis, een mooiere auto of een aantal andere dingen ons een gevoel van zelf zouden geven. We hoopten dat een bepaalde status ons een gevoel van veiligheid en waarde zou geven. We waren op zoek en verkrachtten en vernietigde bijna onze planeet om onze leegte te vullen.

  Dit is een nogal ontmoedigend beeld van de beperkingen die we de laatste tweeduizend jaar uitgeprobeerd hebben en waar we geprobeerd hebben doorheen te gaan. We bevonden ons in een fase van het onderzoeken van dualiteit, conflict en beperking gecreëerd door een systeem van goed en kwaad, beloning en straf.

  Het geweldige nieuws is echter dat we een tijd hebben bereikt waarin we een evolutionaire stap kunnen maken naar de volgende fase van onze evolutie en ons leerproces.

  En we hebben veel om naar uit te kijken wanneer we leren de enorme bron van onze onaangeboorde vermogens te benutten.

  Waarschijnlijk zijn jullie je recentelijk bewust geworden dat we ons in een tijd van versnelde verandering bevinden. We kunnen het overal om ons heen zien gebeuren. Maar de meeste mensen realiseren zich niet dat dit een letterlijke evolutieverschuiving is in een poging het massabewustzijn op een hoger niveau te brengen.

  De waarheid is dat we dingen zien verschuiven om ons heen maar tegelijkertijd gebeurt dat ook in ons innerlijk. De uitdaging is dat we geleerd hebben ons op de buitenkant te richten terwijl we veel van wat binnen in ons omgaat onderdrukken en vermijden. Als we echter bereid zijn te leren hoe we op een moedige manier onze levens kunnen bekijken, zullen we zien dat we energetisch aangemoedigd worden op nieuwe en krachtige manieren opnieuw tot onze authentieke behoeften te ontwaken!

  Dit vraagt van ons dat we ontwaken en reageren op het gewonde kind in onszelf. We kunnen dit al zien gebeuren doordat meer mensen dan ooit op zoek zijn naar diepere antwoorden. Mensen zijn ontwaakt tot het feit dat onze oude keuzes duidelijk onvervullende zijn. Mensen hebben toegegeven dat "de Keizer geen kleren draagt."En mensen zijn op zoek naar zaken van hogere waarde.

  Als planeet beginnen we ons te bewegen naar de volgende fase van ons leerproces en ontwikkeling. Nu we dit nieuwe millennium bereikt hebben, hebben we een tijd bereikt waarin de ZIEL vanuit ons binnenste opkomt om ons naar de volgende lagen van vervulling en zelfmachtiging te leiden. Het is nu tijd om de heilige individualiteit weer op te eisen die we zolang geleden opgegeven hebben.

  We moeten ons realiseren dat het nooit te laat is om in onze tevoorschijn komende behoeften te groeien, onszelf stap voor stap vervullend.

 

Wat staat ons nu te doen?

  Ontwaken is een proces van innerlijke verlichting, licht werpend op dat wat lang in het donker werd gehouden in ons binnenste. Het proces van verlichting is erg nauw verbonden met het proces van des-illusie.

  1. Als we gaan groeien in de uitgebreide mogelijkheden van deze tijd van verandering moeten we eerst de gewoontebeperkingen van onze comfortzones leren herkennen. Anders gezegd moeten we bereid zijn de illusie van het kind onder ogen te zien,dat de wereld gebaseerd is op ons familiesysteem van goed en slecht, beloning en straf. We moeten ons realiseren dat dit min of meer het beeld van angst en controle is dat een kind heeft.

  De volwassen realiteit die we onder ogen moeten zien is dat onze oude keuzes min of meer een fort om ons gewonde innerlijk heeft gebouwd – het zelf dat begraven werd onder onvervulde behoeften.

  We hebben nu een tijd bereikt waarin we opkomen en ons uit de overlevingsprogrammering van ons leven bewegen. We zijn voor het eerst in onze geschiedenis klaar voor een planetaire beweging naar de energie van ons hart.

  Wanneer we beginnen bewust te worden zullen we zien dat er al innerlijke symptomen van verandering plaatsvinden wanneer de dingen versnellen.

  2. Ondanks het feit dat aan de meeste onder ons niet is geleerd aandacht aan een groot deel wat er in ons omgaat te schenken moeten we gaan reageren op de opkomende gevoelens, die de mythen van de comfortzones van het innerlijke kind uitdagen – al jarenlang beginnen de gewonde gevoelens die we altijd hebben kunnen onderdrukken, zogenaamd om te kunnen overleven, van ons binnenste omhoog te komen.

  Doordat ze aan het systeem gewend waren, waren veel mensen niet bereid te veranderen of op deze omhoogkomende gevoelens te reageren. Kijk maar naar de enorme hoeveelheid mensen die afhankelijk geworden is van drugs in een poging de pijn te vermijden of  op antidepressiva of alcohol of een andere vorm van verslavende vervulling leeft om te vergeten of verdoofd te raken. Als geheel zijn we er niet op voorbereid geweest te reageren en voelen.

  We hebben eenvoudigweg gezonde informatie en stimulerende ondersteuning van elkaar nodig wanneer we leren ons uit onze bevroren comfortzones naar een bewustzijn te bewegen dat we niet langer kinderen zijn die voor onze overleving en vervulling afhankelijk van "grote mensen" zijn. Als volwassenen hebben we de mogelijkheid te reageren, te kiezen om te voelen en ons weer te verbinden met onze ware diepten zonder enkele bedreiging.

  3. Wanneer we binnen in ons kijken, moeten we een snelle inventarisatie maken.

  Vraag jezelf: "Ben ik vervuld? Heb ik vrede met de diepte en intimiteit in mijn leven? Is het mij duidelijk dat ik een machtige schepper van mijn eigen leven ben"

Of "wordt ik geregeerd door wat bekend is, bang dat verandering me slechts uit mijn comfortzone brengt? Ben ik bang dat ik als ik verander straf riskeer omdat ik me vergis? Ben ik bang voor een God die een lijst van goed en kwaad opstelt die lijkt op de lijst die mijn ouders mij leerden?"

  Dit zal je een grote mogelijkheid geven om eerlijk en met medegevoel naar je leven te kijken.

  4. Als we uiteindelijk verdergaan moeten we enkele duidelijke keuzes maken over wat ons wel en wat ons niet langer dient.

We kunnen doorgaan binnen de beperkte keuzes van het buiten onszelf zoeken voor vervulling óf we kunnen tenslotte het pad van innerlijke vervulling kiezen met duidelijke en gezonde handvatten – en leren hoe we datgene moeten doen wat het meest natuurlijk is!

  De energieën van natuurlijke evolutie zullen in de komende maanden en jaren verder toenemen – waardoor het steeds duidelijker wordt dat onze keuzes leeg en niet vervullend waren. De krachtige energieën die beginnen te bewegen zullen verandering verder aanmoedigen en zelfs forceren. We kunnen óf leren de nieuwe weg van verandering te bewandelen óf we zullen moeten vechten en verdedigen in een poging in onze comfortzone te blijven.

  We kunnen zien dat individuen en groepen in onze wereld zich in deze tijd van verandering in een dieper gevecht begeven, zoals bij het toenemende conflict tussen de Israëli en de Palestijnen. Dit zal ons er slechts aan herinneren dat vechten voor een IK dat onvervuld is nooit zal werken. Het zal echter helpen als we ons realiseren dat we een wereld zijn van heilige maar onvervulde individuen die proberen hun beperkte ideeën van goed en kwaad aan de wereld op te dringen.

  We moeten zien dat we hebben geprobeerd anderen te veranderen, controleren of straffen zodat ze het eens zouden worden met onze comfortzones van goed en kwaad. Als kinderen die trouw zijn aan wat hen geleerd werd, hebben we geprobeerd "HEN" te veranderen zodat we ons veilig kunnen voelen. We zijn beperkte ouders geworden die niet weten hoe we naar binnen moeten kijken om onze werkelijke behoeften als individuen weer op te eisen. Alleen als we leren te reageren op onze eigen individualiteit en haar leren waarderen, zullen we samen kunnen komen als een wereld in WIJ-bewustzijn.

  Overlevingsbewustzijn gelooft dat het een vijand moet hebben.

  Dit is een tijd waarin ons bewustzijn ontwaakt zodat we voorbij een gerichtheid op buiten kunnen groeien terwijl we proberen het IK vanuit een meer vervullende visie te bevredigen. Het is tijd om te ontdekken dat we goed uitgerust zijn om op het leven te reageren als krachtige, medevoelende volwassenen – stap voor stap.

  Het is tijd om naar binnen te kijken zodat we kunnen leren vertrouwen en vervullen. We kunnen dan verdergaan een wereld te vormen waar we naar elkaar uitreiken en elkaar aanmoedigen.

  Kijken naar de voorrechten van "WIJ -bewustzijn" maakt het ons mogelijk ons te realiseren dat wij diep van binnen allen gelijk zijn. We hebben allen dezelfde basisbehoeften. En we hebben allemaal een diepe wens lief te hebben – omdat dat is wat het meest natuurlijk is.

  WIJ bewustzijn. Eén voor Allen, Allen voor Eén – de Ene die zichzelf kent en de Ene die zichzelf viert en de Ene die zichzelf vervult!

  Zo zal het zijn.

  Dit is de eerste van vele artikelen die zullen volgen. We hopen dat je deze ideeën zult delen met degenen van wie je houdt. Reik uit naar en moedig mensen aan deze dingen te overdenken, omdat innerlijke en uiterlijke verandering net begonnen zijn te versnellen en de wereld transformeren zoals we wisten dat het zou zijn. En het is aan een ieder van ons en onze dagelijkse keuzes een nieuwe wereld te creëren een "nieuwe wereld van WIJ bewustzijn" geleidelijk en één niveau per keer.

  Het volgende artikel zal gaan over de MACHT VAN HET INDIVIDU, omdat zoveel mensen geleefd hebben in het kinderlijke besef dat we geen werkelijke invloed uitoefenen op of dat het er niet echt toe doet in het grote geheel. Maar we hebben ons zeer vergist!

  Hou jezelf dus op de hoogte en ontdek hoe je kan beginnen gefundeerde stappen te ondernemen naar macht, naar het creëren van een geheelde wereld…